چه عواملی باعث کم شدن شنوایی می ‌شوند؟

کاهش شنوایی یکی از مشکلاتی است که برخی از افراد در سنین بالا با آن روبه‌رو می‌شوند. در سنین کم نیز گاهی کاهش شنوایی دائمی یا موقت رخ می‌دهد. کاهش شنوایی یکی از حواس اصلی انسان را به خطر می‌اندازد؛ مسئله‌ای که تضعیف یا از دست ‌دادن آن، می‌تواند زندگی شما را کاملاً تغییر دهد؛ از ‌این‌رو نباید علائم آن را نادیده‌ گرفت. در واقع کم‌شنوایی به سبب وارد شدن آسیب به گوش داخلی یا عصب اتفاق می‌افتد. عواملی که سبب بروز این عارضه می‌شوند شامل نقص مادرزادی‌،‌ مصرف برخی از داروها،‌ قرار گرفتن در مکان‌هایی با صداهای بلند یا پیرگوشی هستند. آیا شما در مورد علائم و نشانه‌های کم شدن شنوایی اطلاعی دارید؟ آیا می‌توان کم‌شنوایی را مداوا نمود؟ چه روش‌های درمانی تاکنون برای این امر کشف شده‌اند؟

دلایل اصلی ایجاد کم شنوایی کدامند؟

کاهش شنوایی شامل انواع گوناگونی مانند کاهش شنوایی حسی عصبی، کاهش شنوایی هدایتی و مختلط می‌شود. موارد زیادی از جمله وارد شدن آسیب به گوش داخلی، عفونت گوش، آسیب به پرده صماخ، رشد غیرطبیعی استخوان، وجود برخی از تومورها و… سبب بروز این عارضه می‌گردند. پزشک متخصص گوش، حلق و بینی برای درمان کم شنوایی به نوع و شدت آسیب توجه می‌کند و پس از پس از تشخیص دقیق علت، درمان را آغاز می‌نماید.

 

کاهش شنوایی یا ناشنوایی چیست؟

بسیاری از افراد با بالا رفتن سن دچار کم شنوایی یا کری می‌شوند؛ در واقع باید گفت که این امر رایج است. کم‌شنوایی حسی عصبی، کم‌شنوایی هدایتی و نوع مختلط از انواع کاهش شنوایی شناخته می‌شوند. دو عامل اصلی که سبب بروز کم‌شنوایی می‌شوند را افزایش سن و قرارگرفتن در مستمر در معرض صداهای بلند می‌دانند. یکی دیگر از عوامل که وضوح صدا را در گوش برای یک بازه زمانی کوتاه با اختلال روبه‌رو می‌کنند، ترشحات بیش از حد در گوش هستند. گفته می‌شود که در اغلب موارد امکان درمان و بهبود کامل کم‌شنوایی غیرممکن است؛ اما با مراجعه به پزشک متخصص می‌توان توانایی در شنیدن را تقویت کرد.

علائم کاهش شنوایی کدامند؟

کاهش شنوایی یا به اصطلاح کری با علائمی چون درک دشوار کلمات هنگام صحبت کردن، دشواری در شنیدن گفت‌وگوها مخصوصاً در مکان‌های پرسر و صدا، درخواست کردن از سایرین برای تکرار کلمات و واضح‌تر و بلندتر صحبت کردن همراه است.

کم‌شنوایی باعث می‌شود که شخص در هنگام کار با موبایل، گوش دادن به رادیو و نگاه کردن به تلویزیون، صدا را بلندتر از حد معمول نماید. به‌علاوه شخص از مکالمات روزمره و انجام برخی از فعالیت‌های اجتماعی نیز کناره‌گیری می‌کند.کاهش شنوایی مخصوصاً در افراد مسن، می‌تواند باعث انزوا، تنهایی و افسردگی آن‌ها ‌شود. ضمن این‌که کاهش شنوایی را می‌توان یک اختلال شناختی دانست. به‌طورکلی علائم کم‌‌شنوایی را می‌توان به‌صورت زیر بیان کرد:

• عدم شرکت در گفت‌وگوها
• اجتناب از حضور در برخی از دورهمی‌ها و مراسمات اجتماعی
• بلند کردن صدای رادیو و تلویزیون
• درک کلمات مخصوصاً در محیط‌های پرازدحام بسیار دشوار است.
• درخواست از سایرین برای تکرار صحبت‌ها یا صحبت کردن با ضوح بیشتر
• مفهوم نبودن صدای دیگران

علائم کم شنوایی در نوزادان و کودکان

گاهی ممکن است کم شنوایی یا حتی ناشنوایی یک مشکل مادرزادی باشد که نوزاد یا کودک با آن متولد می‌شود. در صورت مشاهده علائم زیر در کودک، هرچه سریع‌تر به پزشک متخصص مراجعه نمایید تا معینه و سپس تشخیص دقیق صورت گیرند.

عدم حیرت کودک از شنیدن صداهای بلند

عدم چرخش به سمت صدا پس از 6 ماهگی

عدم توانایی در بیان کلماتی چون مامان یا بابا در یک سالگی

نشان داده عکس‌العمل هنگام دیدن شما؛ اما عدم نشان دادن هیچ واکنشی هنگامی که نام او را می‌خوانید.

توانایی شنیدن برخی از صداها را دارد؛ اما برخی دیگر را نه!

علت کم شنوایی ناگهانی

گوش انسان شامل سه بخش اصلی می‌شود. مراحل تبدیل امواج صوتی به صدا به این شرح هستند:

امواج صوتی در ابتدا با عبور از میان گوش خارجی، پرده صماخ را به لرزش درمی‌آورند. این پرده صماخ به همراه سه استخوان کوچک در گوش میانی قرار گرفته‌اند، سبب تقویت لرزش در هنگام انتقال به گوش داخلی می‌شوند. این لرزش از بین مایعات موجود در ساختار حلزونی شکل گوش داخلی عبور کرده و همین امر سبب می‌گردد تا پیام‌های صوتی به وجود آیند و به مغز انتقال یابند. در نهایت مغز این پیام‌ها را به صدا تبدیل خواهد کرد.

آسیب گوش داخلی:

بالا رفتن سن و قرار گرفتن در معرض صداهای بلند می‌تواند فرسودگی ساختارهای عصبی در کوکلئا را به‌دنبال داشته باشد. این فرسودگی در نهایت عملکرد آن‌ها را برای منتقل کردن پیام‌ها به مغز کاهش داده و در نتیجه آن کم‌شنوایی رخ می‌دهد. این امکان وجود داشته که صداهای بلند برای این افراد به‌صورت کم به نظر برسند؛ بنابراین این افراد به‌سختی می‌توانند در فضای پرازدحام کلمات را درک کنند.

تولید تدریجی ترشحات گوش:

ترشحات گوش با مسدود کردن کانال گوش، از هدایت امواج صوتی جلوگیری می‌کنند.

عفونت گوش و رشد غیرعادی استخوانی یا تومورها:

وجود هر کدام از این فاکتورها در گوش میانی یا خارجی، کاهش شنوایی را به‌دنبال دارند.

پاره شدن پرده صماخ (پرفوراسیون غشا تیمپانیک):

صداهای بلندی که در پی یک انفجار به گوش می‌رسند، وارد کردن هرگونه شی خارجی و در پی آن ضربه زدن به پرده صماخ، ایجاد تغییرات در فشار و بروز عفونت‌ها در گوش می‌توانند به پاره شدن پرده گوش بینجامند و در نهایت شنوایی با مشکلاتی مواجه سازند.

کاهش شنوایی ناگهانی چطور اتفاق میفتد؟

در واقع تاکنون هیچ علت دقیقی برای کم‌شنوایی یا حتی ناشنوایی ناگهانی بیان نشده است؛ اما برای برخی از افراد در چنین شرایطی یکی از علل زیر بروز یافت:

• ایجاد اختلال در گوش داخلی به‌ویژه بیماری منیر
• عفونت باکتریایی
• میگرن
• عفونت ویروسی
• تومور
• وارد شدن آسیب یا ضربه به سر

علت ناشنوایی یک گوش کدام است؟

ممکن است در برخی مواقع تنها شاهد کم‌شنوایی یا ناشنوایی در یک گوش باشیم. برخی از عواملی که می‌توانند تنها شنوایی یک گوش را دستخوش تغییراتی نمایند به شرح زیر هستند. پس از مراجعه به پزشک متخصص، وی با بررسی تمامی علائم، علت دقیق بروز این بیماری را تشخیص خواهد داد.

• عفونت ویروسی یا باکتریایی
• بیماری منیر
• اختلالات سیستم گردش خون
• نوروم آکوستیک
• وارد شدن آسیب فیزیکی به گوش
• وارد شدن ضربه به سر
• اختلالات ژنتیکی یا ارثی

علت مشکلات شنوایی در کودکان چیست؟

ممکن است ناشنوایی و کم‌شنوایی در کودکان به صورت دائمی یا موقت بروز یابد. از جمله علل ناشنوایی موقت در کودکان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• قرار گرفتن یک جسم خارجی در مجرای گوش
• جمع شدن موم در کانال گوش
• مخاط اضافی در شیپور استاش به سبب سرماخوردگی
• عفونت در گوش میانی

برخی از دلایلی که می‌توانند باعث ناشنوایی دائمی کودکان شوند به شرح زیر هستند:

• بیماری‌های ژنتیکی که رشد غیرطبیعی گوش داخلی را به‌دنبال دارند.
• ابتلای مادر به بیماری سرخجه و قرار گرفتن جنین در معرض این بیماری
• وقوع آسیب‌هایی مانند شکستگی جمجمه یا ضربه مغزی
• وجود صداهای بلند مانند ترقه یا حضور در کنسرت
• وجود بیماری‌های مننژیت و اوریون

با وجود چنین مواردی می‌بایست در اسرع وقت نسبت به درمان کم شنوایی در کودکان اقدام نمایید.

 

سخن پایانی

یکی از عارضه شایع در میان افراد مسن، کم‌شنوایی است. البته این عارضه تنها با افزایش سن اتفاق نمی‌افتد و گاهی اوقات نوزادان از بدو تولد با این مشکل مواجه هستند یا دلایل مختلفی چون قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، عفونت در گوش، پارگی پرده گوش، بیماری قلبی، سکته مغزی و… می‌توانند سبب بروز این بیماری گردند. کم‌شنوایی در سه نوع رسانا یا هدایتی، حسی عصبی و مختلط وجود دارد. از جمله علائم کاهش شنوایی نیز می‌توان به عدم ادامه گفت‌وگو با دیگران به‌دلیل عدم توانایی در واضح شنیدن کلمات، درخواست مداوم از افراد برای تکرار حرف‌هایشان، احساس سرگیجه مداوم، زیاد کردن صدای رادیو و تلویزیون و… اشاره کرد.