طی مطالعاتی که صورت گرفته است، به‌طور کلی افراد بالا 65 سال ممکن است به کاهش شنوایی یک طرفه دچار شوند. این افراد در پیدا کردن منبع صدا با مشکل مواجه می‌شوند و قدرت شنوایی یکی از گوش‌ها کم می‌شود. گاهی تشخیص کم شنوایی در سنین بالا دشوار است. چرا که شناسه‌ها و علائم کم‌شنوایی یک طرفه با علائم پیری گوش در سن‌های بالا اشتباه گرفته می‌شود. لازم به ذکر است که این اختلال مشکلات خاص خود را دارد و کیفیت زندگی را کاهش می‌دهد. در ادامه مطلب شما را با کم شنوایی یک طرفه آشنا خواهیم کرد و از مشکلات افراد مبتلا به کاهش شنوایی یک طرفه خواهیم پرداخت.
کم شنوایی یک طرفه چیست؟
کم‌شنوایی یک طرفه به صورتی است که دریافت صدا در یکی از گوش‌ها کاهش پیدا می‌کند. کم‌شنوایی یک طرفه علاوه‌بر سالمندان ممکن است به علت مادرزادی نیز باشد. شدت و میزان کم‌شنوایی یک طرفه در هر فردی متفاوت است و همچنین میزان پیشرفت این اختلال می‌تواند به حالت ناگهانی یا تدریجی باشد. لازم به ذکر است که در کم‌شنوایی یک طرفه، قدرت شنوایی به مرور زمان افت می‌کند و فرد به ناشنوایی دچار می‌شود.
دلایل ایجاد کم شنوایی یک طرفه
کم‌شنوایی یک طرفه به دلایل متعددی مانند برخی از بیماری‌ها، تومورها، انسداد گوش و مواجهه با صداهای خیلی بلند و آسیب و تروما به گوش ایجاد می‌شود. همچنین از علل دیگر کم‌شنوایی یک طرفه می‌توان به عفونت گوش، وجود جسم خارجی در گوش و آسیب به گوش یا سر و برخی از اختلال دیگر مانند:
- کاهش خون‌رسانی به ورتبروبازیلار در مغز: با کاهش یافتن جریان خون در این ناحیه که پشت مغز قرار دارد؛ ممکن است فرد دچار کم‌شنوایی یک طرفه شود.
- آرتریت تمپورال: این اختلال به دلیل آسیب و التهاب در ناحیه سر و گردن است که باعث کم‌شنوایی یک طرفه می‌شود.
- سندروم ری: این بیماری بسیار نادر است و بیشتر در کودکان رخ می‌دهد و ممکن است کم‌شنوایی یک طرفه در کودک ایجاد شود.
- زونا: زونا بیماری ویروسی است که از طریق آبله‌مرغان ایجاد می‌شود و گاهی کم‌شنوایی یک طرفه به وجود می‌آید.
- اوتیت خارجی یا بیماری شناگران: این بیماری باعث عفونت و التهاب کانال گوش و گوش خارجی است که باعث کم‌شنوایی یک طرفه می‌شود.
- نوروفیبروماتوز نوع 2: این بیماری ارثی است که موجب رشد توده‌های غیرسرطانی در عصب شنوایی شده و باعث کم‌شنوایی یک طرفه می‌شود.
- پارگی پرده گوش: پارگی پرده گوش و یا وجود یک سوراخ در آن، باعث کم‌شنوایی یک طرفه می‌شود.
- بیماری منیر: آسیب‌هایی که در گوش داخلی به وجود می‌آید باعث ناشنوایی کامل گوش می‌شود.
علائم کم‌شنوایی یک طرفه
از نشانه‌ها و علائم کم‌شنوایی یک طرفه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
- انزوا اجتماعی و دوری از موقیعت‌های اجتماعی
- درخواست کردن مداوم از دیگران برای واضح صحبت کردن و همچنین بالا بردن صدا
- مشکل در شنیدن حروف بی‌صدا
- مشکل در فهمیدن کلمات در مکان‌های شلوغ و پر سر و صدا
- خفه شدن و محو صداها
- احساس خستگی از گوش دادن
- استفاده از یک گوش در مکالمه‌های تلفنی
- سوت یا وزوز در یک گوش
مشکلات کاهش شنوایی یک طرفه
- افرادی که دچار کم‌شنوایی یک طرفه هستند با مشکلات متعددی مواجه می‌شوند که شامل موارد زیر می‌شوند.
- نسبت به برقراری ارتباط گفتاری با افراد دیگر موفق نیستند. همچنین درک کافی از جملات ندارند، که اصولاً از دیگران تقاضا می‌کنند که گفته‌ها را تکرار کنند. در نتیجه باعث کاهش اعتماد به نفس و خجالت کشیدن آن‌ها می‌شود.
- این افراد به‌دلیل سعی و تلاش برای درک گفته‌ها، ممکن است خسته شوند و اگر شغل آن‌ها دانشجو و معلم و خبرنگار و… باشد، تلاش و مشکلات بیشتری را به همراه خواهند داشت.
- اگر در سالن‌های بزرگ و در حضور چند گوینده باشند، دچار اختلال در درک گفتار و شنیدن می‌شوند.
- این افراد به هنگام سکوت، احساس راحت در شنیدن صداها ندارند، مخصوصاً اگر فاصله زیادی با گوینده داشته باشند. تقلا و ناراحتی این افراد به هنگام گوش دادن به حرف‌های دیگران به شدت زیاد است و به همین علت از مکالمه‌های طولانی دوری می‌کنند؛ که در حالت چهره کاملاً مشخص است.
- این افراد در جهت‌یابی صداها با مشکل مواجه می‌شوند. به همین دلیل درمحیط‌های شغلی و یا خیابان در معرض خطر هستند.
- این افراد در میزان صدا که چقدر بالا است با مشکل مواجه هستند.
- این افراد محل دقیق صدا را به درستی نمی‌توانند تشخیص دهند.
روش‌های درمان کم شنوایی یک طرفه
از روش‌های درمان کم‌شنوایی یک طرفه گوش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
- شست و شو گوش: تجمع موم یا واکس در گوش باعث کم‌شنوایی یک طرفه می‌شود. برای تمیز کردن آن می‌توانید از روغن‌های معدنی و پراکسید هیدروژن استفاده کنید که باید با تجویز پزشک همراه باشد.
- درمان دارویی: اگر کم‌شنوایی یک طرفه ناشی از عفونت و تورم و التهاب باشد، با تجویز دارو قابل درمان است.
- سمعک: اگر کم‌شنوایی یک طرفه قابل درمان نباشد، پزشک استفاده از سمعک را توصیه می‌کند.
- کاشت حلزون شنوایی: کاشت حلزون شنوایی برای درمان کم شنوایی یک طرفه بسیار موثر است. این روش درمانی با استفاده از جراحی است که موجب تحریک عصب شنوایی فرد می‌شود.
تشخیص کم شنوایی یک طرفه گوش
تشخیص این اختلال بسیار راحت است. پزشک ابتدا از شما درباره سابقه خانوادگی سوال‌هایی می‌پرسد و سپس به معاینه فیزیکی می‌پردازد. در مرحله بعد تست شنوایی را انجام می‌دهد و ساختار گوش را ارزیابی می‌کند. در مرحله آخر آزمون‌های تمپانومتری و ادیومتری را انجام می‌دهد تا میزان شنوایی شما مشخص شود.
سخن پایانی
مشکلات کم‌شنوایی یک طرفه، باعث می‌شود افراد از نظر روحی و روانی آسیب ببینند و درک درستی از گفته‌های دیگران نداشته باشند. این اختلال با درمان‌های مختلف بهبود می‌یابد و جای نگرانی ندارد. لازم به ذکر است که اگر با علائمی مانند وزوز و سوت کشیدن گوش و عدم درک صدا در محیط‌های شلوغ و… مواجه شدید؛ فوراً به پزشک گوش و حلق و بینی مراجعه نمایید.
