کم شنوایی، به طور کلی، یک وضعیت مزمن است. بنابراین، با گذشت زمان و در صورتی که به آن رسیدگی نشود بدتر میشود.
انواع کم شنوایی:
پیش از پاسخ به این سوال که کم شنوایی درمان دارد یا خیر، ابتدا بد نیست با انواع این بیماری آشنا شویم.
کم شنوایی هدایتی:
این شکل از افت شنوایی به این دلیل اتفاق میافتد که چیزی در داخل گوش شما وجود دارد و کانال گوشتان را مسدود میکند. احتمالاً این یک توده جرم و ناخالصی ناشی از عفونت است که باعث التهاب میشود. در هر صورت در این شکل از ناشنوایی یک نوع ناخالصی مانع از حرکت فیزیکی امواج صوتی به گوش داخلی شما میشود و زمانی درمان میشود که منبع انسداد به طور کامل برطرف گردد. کاهش شنوایی هدایتی همچنین ممکن است به دلیل مشکل در استخوانهای گوش میانی ایجاد شود که در بسیاری از موارد با جراحی قابل درمان است.
کم شنوایی حسی عصبی:
این نوع کم شنوایی برگشت ناپذیرتر است. ارتعاشات موجود در هوا توسط گیرندههای مو مانند و شکننده گوش که به نام استریوسیلیا شناخته میشوند، دریافت میشوند. این ارتعاشات توسط مغز شما به عنوان صدا تفسیر میشوند. با گذشت عمر و بالا رفتن سن، این گیرندههای مو مانند معمولاً با در معرض صدای بلند بودن آسیب میبینند و هنگامی که آسیب ببینند، دیگر به درستی عمل نمیکنند و در نتیجه توانایی شنیدن شما کاهش مییابد.
بدن شما به طور طبیعی این گیرندههای مو مانند را دوباره رشد نخواهد داد و در حال حاضر راهی برای ترمیم آنها وجود ندارد اما میتوان با استفاده از روشهای درمانی از بدتر شدن اوضاع پیشگیری کرد.
درمان کامل کم شنوایی حسی عصبی به دلیل غیرقابل برگشت بودن تقریبا غیرممکن است اما به این معنی نیست که نمیتوان آن را بهبود بخشید.
هدف از آغاز چنین درمانی این است که با توجه به کم شنوایی خود تا جایی که امکان دارد بشنوید، آگاهی موقعیتی خود را حفظ کنید و بتوانید به خوبی مکالمه با دیگران را برقرار کنید.
مهمترین استراتژی هایی که به بهبود وضعیت شما میانجامد چیست؟
ما به شدت توصیه میکنیم که برای تشخیص قطعی نوع کم شنوایی و توصیههای درمانی به یک متخصص شنوایی شناس مراجعه کنید.
چندین گزینه برای بهبود کاهش شنوایی وجود دارد که استفاده از آنها بستگی به شدت و علت ایجاد این عارضه دارد که در ادامه با توضیحات بیشتر به هر کدام از آنها پرداخته ایم.
درمان کم شنوایی با خرید سمعک؛
اگر کم شنوایی تشخیص داده شود که از نظر پزشکی قابل درمان نیست، پزشک شما ارزیابی سمعک و مشاوره با شنوایی شناس را توصیه میکند. این قرار ملاقات مشاوره به تعیین اینکه کدام سمعک یا سایر دستگاههای کمکی مناسبتر است کمک میکند.
سبک زندگی، نیازهای شنیداری و نگرانیهای شنوایی در تعیین سمعک مناسب مهم هستند. در طول روز، یک سمعک به شما کمک میکند مکالمات را بشنوید و با مردم بهتر تعامل کنید. بسیاری از علائم تنهایی اجتماعی را میتوان با استفاده از سمعک از بین برد و در نتیجه خطر ابتلا به زوال عقل و افسردگی را کاهش داد.
درمان کم شنوایی با تزریق؛
یک مطالعه نشان داده است که درمان تزریقی برای کاهش شنوایی ناگهانی به اندازه داروهای خوراکی معمول موثر است و عوارض جانبی کمتری دارد.
کم شنوایی ناگهانی در یک دوره کوتاه، معمولا کمتر از 72 ساعت رخ میدهد. اگرچه حدود یک سوم از بیماران مقداری شنوایی را خود به خود به دست میآورند، برخی دیگر در صورت عدم درمان دچار کم شنوایی دائمی میشوند.
پشت پرده گوش در فضای گوش میانی ساختاری به نام پنجره گرد وجود دارد. این قسمت با یک غشاء مهر و موم شده است که در پشت آن مایعات گوش داخلی وجود دارد که برای عملکرد شنوایی و حفظ تعادل حیاتی است. تزریق استروئید درون تیمپانیک یک روش سرپایی است که توسط جراح گوش و حلق و بینی انجام میشود که در آن دارو از طریق پرده گوش تزریق میشود تا گوش میانی را پر کند و به دارو اجازه میدهد در سراسر غشای پنجره گرد و داخل حلزون پخش شود.
تزریق استروئید درون تیمپانیک متخصصین گوش را قادر میسازد تا شنوایی آسیب دیده ناشی از شرایطی را که بر گوش داخلی تأثیر میگذارد مانند بیماری منیر، شروع ناگهانی کاهش شنوایی حسی عصبی، بیماری گوش داخلی خودایمنی و سایر سناریوها را درمان و بهبود بخشند. اگرچه میتوان از استروئیدهای خوراکی برای درمان این بیماریها استفاده کرد، اما هدف از تزریق مستقیم به گوش میانی، رسیدن به غلظت بالاتر دارو در ناحیه مورد نیاز است. این کار همچنین از عوارض جانبی مرتبط با استروئیدهای قرص به دلیل جذب دارو در سراسر بدن جلوگیری میکند. از آنجایی که اثر استروئیدها تجمعی است، برای بیماران معمول است که به 3 یا 4 تزریق با فاصله روزها یا هفتهها نیاز داشته باشند، اما این میزان بسته به شرایطی که فرد تحت درمان است، متفاوت است.
استفاده از داروهای خوراکی؛
در مواردی که جرم و مایع در گوش وجود دارد از جمله عفونت باکتریایی که در گوش میانی قرار میگیرد، اغلب از آنتی بیوتیکها استفاده میشود که عوارض مخصوص به خود را دارد.
اگرچه این شرایط اغلب توسط یک پزشک مراقبتهای اولیه قابل تشخیص و درمان است، مشکلات مداوم ممکن است نیاز به مراقبت توسط متخصص گوش داشته باشد.
تحریک گوش با دستگاه های کمکی؛
در برخی موارد مربوط به مشکلات کم شنوایی ممکن است پزشک در کنار استفاده از سمعک و یا به جای آن، استفاده از وسایل کمک شنوایی یا هشدار دهنده را توصیه کند. این دستگاهها معمولا دو نوع دارند که دستگاههای نمایش سیگنال برای تبدیل صدا یا ضربه به محرک بصری یا ارتعاشی یا به متن طراحی شدهاند. دستگاههای گوش دادن کمکی نیز برای تقویت صدایی که از منبع آن خارج میشود طراحی شدهاند. این کار اثرات فاصله، صدا و طنین را کاهش میدهد و صدا را مستقیماً به گوش یا سمعک منتقل میکند.
کاشت حلزون؛
این دستگاه با جراحی در گوش قرار میگیرد و مستقیماً صدایی را که به انرژی الکتریکی تبدیل کرده است به عصب حلزون شما منتقل میکند. این کار به مغز شما اجازه میدهد تا سیگنالها را به صدا تبدیل کند.
کاشت حلزون معمولاً زمانی استفاده میشود که گوش شما دچار وضعیتی شده باشد که به عنوان ناشنوایی شناخته میشود.
بنابراین، در پاسخ به سوال ابتدای مقاله میتوان گفت که حتی اگر به طور کامل شنوایی خود را از دست داده باشید، هنوز گزینههای درمانی وجود خواهد داشت.
