گوش داخلی یکی از سه بخش تشکیل‌دهنده گوش بوده که وظیفه حفظ تعادل و همچنین فراهم ساختن امکان شنیدن را برعهده دارد. بیماری منیر که مربوط به گوش داخلی می‌شود، زمانی خود را نمایان می‌سازد که اختلالی در گوش داخلی اتفاق افتاده باشد؛ در واقع مایعی که درون گوش داخلی وجود داشته، در بیماری منیر دچار اختلال خواهد شد. همچنین در صورت ابتلا به این عارضه ممکن است با علائمی چون سرگیجه شدید، وز وز گوش، کم‌شنوایی، احساس سنگینی یا فشار در گوش مواجه شوید. هیدروپس اندولنفاتیک ایدیوپاتیک نام دیگر منیر است که به یک بیماری پیشرفت‌کننده نیز شهرت دارد که در گذر زمان این علائم تشدید می‌یابند و می‌تواند سبب از دست رفتن شنوایی گردند. در صورت داشتن این علائم، تست‌های مربوط به بیماری منیر را انجام دهید.
بیماری منیر چیست؟
گوش انسان دارای سه بخش داخلی، بیرونی و میانی است. این عضو کارآمد، علاوه‌بر نقش داشتن در شنوایی، در حفظ تعادل بدن نیز موثر است. این وظیفه با مایعی که درون گوش داخلی وجود دارد، نمود پیدا کرده و تعادل شخص حفظ می‌شود. نوعی بیماری که گوش داخلی را درگیر می‌کند، بیماری منیر یا هیدروپس اندولنفاتیک ایدیوپاتیک نام دارد.
این بیماری می‌تواند شنوایی و تعادل شخص را تحت تاثیر قرار دهد. مایع موجود در گوش داخلی در این بیماری دچار مشکلاتی همچون فشردگی می‌شود. نمی‌توان برای این بیماری سن خاصی را در نظر گرفت و حتی در دوران کودکی نیز امکان بروز آن وجود داشته؛ اما سن ۴۰ تا ۶۰ سال را دوره اوج بروز این بیماری می‌دانند. بیماری منیر معمولاً ارثی تشخیص داده می‌شود و حدود ۱۰ درصد افراد مبتلا، در خانواده خود کیس این بیماری را دارند.
علائم اصلی بیماری منیر
در بیماری منیر علائم مختلفی بروز می‌یابند که سبب می‌گردند تا فرد دچار نارضایتی جسمی و روحی شده و ناچار به پزشک مراجعه کند. این علائم در تشخیص بیماری تاثیر زیادی دارند. اگر شخص دچار علائمی چون سرگیجه باشد و به همین دلیل نتواند به‌خوبی سرپا بایستد و با حالت عادی قدم بردارد، می‌توان به ابتلا این بیماری مشکوک شد. کم‌شنوایی و شنیدن صداهایی همچون وز وز در گوش نیز از علائم شایع در افراد مبتلا به شمار می‌روند.
افرادی که از این بیماری رنج می‌برند معمولاً حجم مایع گوش داخلی آن‌ها افزایش می‌یابد و فشار خاصی را در گوش خود حس می‌کنند. تغییرات مایع درون گوش داخلی می‌توانند باعث سردرد‌های مکرر، حالت تهوع و استفراغ و درد‌های شکمی نیز شوند. افرادی که دچار بیماری منیر می‌شوند، با اختلال در روند زندگی روزمره خود نیز مواجه خواهند شد؛ زیرا مشکلاتی در شنوایی آن‌ها بروز می‌یابند و ارتباطات اجتماعی آن‌ها تحت‌الشعاع قرار می‌دهند. در ارتباط با سرگیجه مکرر و عدم توانایی حفظ تعادل، خطر سقوط و زمین خوردن نیز بیشتر شده و ممکن است در موارد شدید تا مدتی نیاز به همراه داشته باشند.
علل مبتلا شدن به بیماری منیر
در مورد علت ابتلای افراد به این بیماری نظریه خاصی وجود ندارد و تا حد زیادی علت بیماری منیر را ناشناخته می‌دانند. معمولاً این افزایش حجم غیرطبیعی مایع درون گوش داخلی را ژنتیکی و مرتبط با سابقه خانوادگی تشخیص می‌دهند. مایع درون گوش داخلی وظیفه انتقال پیام‌ها و سیگنال‌های عصبی به مغز را برعهده داشته و پیام‌های حس تعادل را به مغز و مخچه منتقل می‌کند.
علاوه‌بر تاثیر ژنتیک بر این بیماری، ممکن است ویروس‌ها و عوامل عفونی نیز در بروز این عارضه نقش داشته باشند. در اشخاصی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نیز ممکن است بیماری منیر پدیدار شود. از علل دیگر ابتلا به این بیماری می‌توان به انسداد مجرا یا ناهنجاری‌هایی که باعث افزایش فشار مایع داخلی گوش می‌شوند، اشاره کرد.
درمان بیماری منیر
پس از اینکه بیماری منیر با تست‌های گوناگون تشخیص داده شد، نوبت به درمان مناسب می‌رسد. برای درمان بیماری در ابتدا باید دارویی برای کاهش سرگیجه و فشار آندولنف تجویز گردد. در صورتی که بیماری پیشرفته شود، ممکن است داروها بر آن موثر نباشند و نیاز به جراحی باشد. جراحی‌هایی که انجام می‌گیرند شامل کاهش فشار کیسه تنظیم‌کننده مایع گوش داخلی، اختلال عصب وستیبولار یا دهلیزی و عمل لابیرنتکتومی هستند.
- توصیه‌هایی برای بیماران مبتلا به منیر
- تعداد وعده‌های غذایی بیشتر و حجم کمتر می‌تواند تا حد زیادی میزان مایعات و مواد مغذی بدن را تنظیم کند و از سرگیجه جلوگیری به عمل آورد.
- کاهش مصرف نمک به کمتر از ۲۵ گرم در روز می‌تواند به تنظیم مایع داخل گوش کمک کند.
- مصرف کمتر خوراکی‌های کافئین‌دار مانند چای و قهوه بر احتباس مایع و میزان مایع گوش داخلی موثر هستند.
- مصرف زیاد آب و مایعات به‌طور روزانه هم سرگیجه را کنترل می‌کند و هم در دفع مایعات گوش داخلی موثر است.
سخن پایانی
بیماری منیر از بیمارهای شایع در سنین بالای ۴۰ سال بوده و باعث می‌شود که تعادل و شنوایی فرد با مشکلاتی مواجه گردد. فرد بیمار از علائمی چون درد، سرگیحه، وز وز گوش و… رنج می‌برد. پزشک متخصص باتوجه به علائم بیمار، اقداماتی همچون تست سرگیجه را انجام داده و درمان‌هایی از جمله دارو یا جراحی را تجویز می‌کند.
